Czy ta żaba śpi czy ta żaba nie śpi? Oto jest pytanie.
Otóż nie śpi, to tylko jej piękne, choć nieco jakby zamglone oczka. To jednak nie oczy wyróżniają jej (taksonomiczny) rodzaj spomiędzy innych żab. To właściwie cała budowa ciała.
Rodzaj Heleophryne stanowi 6 gatunków żab zamieszkujących liczne, górskie strumienie na terenie RPA. Wszystkie z nich są bardzo dobrze przystosowane do tamtejszego życia, potrafią utrzymywać się na śliskich, gładkich skałach przez zaskakująco długi czas – ich palce posiadają specyficzne dyski ułatwiając przysysanie się, niestraszny im całkiem silny nurt. Co ciekawe, jeszcze lepiej przygotowane ewolucyjnie do tego środowiska życia są ich kijanki.
Zamiast jakiejś klasycznej mordki, posiadają one coś w kształcie przyssawki, z mnóstwem malutkich, ostrych ząbków. To bowiem kijanki… osiadłe. Przynajmniej tak można nazwać je roboczo. Przez dwa lata swojego kijankowego życia siedzą przyssane do skał i powolutku wcinają sobie wodorosty.
Czyli żaby stacjonarne.
Autor: Nick Helme