Wpis z 4 marca 2019:
Harpia harpyja – Harpia wielka
Dostojna przedstawicielka jastrzębiowatych z Ameryki Południowej i Środkowej. Inaczej niż u zdecydowanej większości ptaków, jej trzecia powieka (migotka) jest nieprzezroczysta, przez co może wglądać w wasze dusze.
Ona wie, że nie pościeliście dzisiaj łóżka.
Źródło: Cambridge in Colour
Dzisiaj znowu taka przypominajka i znowu z jednego z pierwszych postów. Harpia harpyja to bowiem taki ptak, że zasługuje na drugie zapoznanie.
Jako jedyna przedstawicielka swojego rodzaju, harpia wielka musi reprezentować go godnie; dlaczego więc nie zostać właściwie największym przedstawicielem ptaków drapieżnych na kontynencie? Można wtedy bezczelnie zżerać wszystko i wszystkich, zawsze zachowując eleganckie piórka i dobrze odżywione ciało. Nie jest to co prawd ciało niesamowicie wielkie, jakieś tam mniej niż 10 kilogramów i mniej niż 2 metry rozpiętości skrzydeł – ale wciąż trzeba imponująco wyglądać.
Oczywiście nie znaczy to, że nasza harpia się przemęcza. Podstawę jej diety stanowią leniwce. Tak, leniwce, te zwierzaki tak powolne, że w futrze są w stanie hodować porosty i mchy. Złapać je łatwo jak jeszcze ma się właściwie największe szpony wśród wszystkich instniejących na planecie orłów, szpony tak potężne, że utrzymają zdobycz równą wadze naszego „ptaszka”.
Groźnie wyglądające łakomczuszki, tyle w temacie.