Dzisiaj prawdziwy amator miodku, prawdziwy Kubuś Puchatek normalnie.
Właściciel prezentowanego na zdjęciu jęzora to biruang malajski, jedyny przedstawiciel swojego rodzaju, mieszkaniec lasów deszczowych Azji i ogólnie jakiś taki dosyć zabawny niedźwiedziowaty.
Wiem, że na dźwięk słowa „niedźwiedź” wyobrażacie sobie takiego 300 kilogramowego zwierzaka z polskich gór – biruang to jednak o wiele mniejszy koleżka. Taki miodożerca waży około 50 kilogramów i przy wyprostowanej pozycji osiągnie nieco ponad metr. W sumie to taki bardzo duży pies; charakterek ma jednak mniej społeczny niż przeciętny kundelek sąsiada. Helarctos uważany jest za raczej „nieśmiałego” ze względu na skryty, nocny tryb życia, dodatkowo mający miejsce na drzewach. Dobrze czytacie, nasz kolega pomieszkuje między gałęziami. Nie ma się co dziwić, że masę ma bardziej podobną człowiekowi niż innym niedźwiedziowatym.
Jakby tego było mało, ZDECYDOWANIE charakteryzuje go również ten długaśny jęzor. Wygląda komicznie, ale to naprawdę świetne narzędzie do wylizywania miodu i termitów z wąskich pni drzew. Są to dwie ulubione przekąski biruanga, jedna słodziutka, a druga białkowa.
Ciekawe, czy przy nich mlaszcze.
Źródło: Animal Sake
