Żaby i ropuchy trafiają się u nas często, więc dzisiaj dostojne 15 centymetrów największej w Indiach żaby. Normalnie raczej zielonowo-brązowa, w okresie godowym Hoplobatrachus tigerinus przybiera barwę jaskrawej żółci, co znacznie uwydatnia pęcherze głosowe znajdujące się po bokach głowy. Te zazwyczaj czarne lub granatowe minirezonatory występują u samców i poruszają się przy rechotaniu. A rechotanie jest konieczne przy poznawaniu samicy swoich marzeń.
Jeśli już do takiego poznania jednak dojdzie, występuje oczywiście ampleksus. Kijanki, podobnie jak ich rodzice, będą pomieszkiwać w okolicach dużych, stojących zbiorników wodnych, a dokładniej w drobnych jeziorkach i podmokłych zagłębieniach. Różnica między rodzicami a kijankami jest jednak znaczna – w końcu, no wiecie, stadium rozwoju, rozmiar, liczba kończyn… Chodzi mi jednak dokładnie o umiejętność skakania, którą uskuteczniają jednak tylko osobniki dorosłe. Skakać będą one nie tylko jednak po lądzie czy wilgotnej trawce, ale częściowo nieco po wodzie. Starajcie się więc ich w miarę możliwości nie straszyć, bo przestraszone Hoplobatrachus tigerinus wyskoczą z wody niczym jakiś startujący podwodnie odrzutowiec kreskówkowego złoczyńcy.
Na ten widok to WY możecie zejść na zawał, więc naprawdę, nie straszcie.
Autor: Dr. Raju Kasambe