Nadpasożytnictwo

To właściwie Pasożytnictwo Premium™, czyli interakcja, w której organizm pasożytuje na pasożycie. Ten pasożyt poziomu drugiego może być całkiem przydatny, ponieważ będzie hamował łakome zapędy naszego właściwego pasożyta. Gorzej, jeśli na pasożycie poziomu drugiego siedzi pasożyt poziomu trzeciego – na nim może jednak siedzieć pasożyt poziomu czwartego i tak właściwie bez końca, ale w praktyce tylko do pewnego poziom. Jonathan Swift pisał raz nawet o „pchłach, na których pasożytują mniejsze pchły, które podgryzają pchły jeszcze mniejsze, i tak w nieskończoność”. Pan Swift nie wiedział jednak, że energia tracona jest w kolejnych ogniwach troficznych i mógł snuć sobie farmazony. W związku z tym, nadpasożytnictwo może występować właściwie tylko do poziomu nadnadnadnadnadpasożytnictwa.
Czyli piątego poziomu, jeśli nie chce wam się liczyć. Mi by się nie chciało.
Edycja: jak słusznie wskazała Anna, będzie to szósty poziom troficzny, ponieważ liczymy żywiciela. To samo pasożytnictwo osiągnie maksymalnie kolejność pięciu pasożytów.