Atawizm

Siedzimy już tak jakoś w temacie ewolucji, to nie sposób nie powiedzieć o atawizmach. To cechy lub struktury, które są przestarzałe w kontekście ewolucyjnym; bardziej pasujące właściwie do przodków niż organizmów obecnych. Weźmy więc pod uwagę ludzi, bo myślę, że to temat bliski i znany. Pewnie większość z was wie, że w czasie rozwoju płodowego, płód posiada ogon. Jego resztki posiadamy również w formie dorosłej jako kość guziczną zrośniętą z kręgów ogonowych. Chociaż nie doszło tu do pełnej redukcji struktury ogona, nie jest ona jednak do niczego potrzebna. Ten końcowy odcinek kręgosłupa nie dźwiga ciężaru ciała ani nie służy nawet merdaniu. To po prostu atawizm, lub bardziej poetycko, wspomnienie nadrzewnego życia naszych ewolucyjnych przodków.