To rodzaj chrząszczy, który nie daje sobie w kaszę dmuchać. Bycie zjadanym przez płazy? Pfff. Zjadanie płazów? O tak, poproszę na wynos.
I jakkolwiek dziwnie to brzmi, larwy Epomis naprawdę są drapieżnikami wobec żab. Pozwalają się złapać i dopiero znajdując się w jamie ustnej przystępują do faktycznego „ataku”. Przyczepiają się do języka i bezlitośnie zaczynają rozpuszczać tkanki dookoła nich. Początkowo, żaba właściwe nie zdaje sobie sprawy, że coś jest nie tak, przez kilkanaście kolejnych godzin żyje pełnią życia. Przychodzi do niej w końcu zmęczenie, bezpośrednio połączone z wejściem naszej uroczej larwy w kolejną fazę jej życia, polegającą na, no cóż, pożeraniu żaby od środka. Zakończyć się to może w dwa sposoby: otrzymamy resztki żaby i tłustą poczawarkę albo resztki żaby i wciąż głodna larwę.
Tak czy inaczej, żabą bym być nie chciała.
Autor: Gil Wizen